Greek
English
French
German
Italian
Spanish
Πάλι η Ελλάδα στο στόχαστρο των Βρυξελλών, πάλι φόβοι και ανασφάλειες και από τις δυο πλευρές. Και το χειρότερο, παρουσιάζεται πάλι η Ελλάδα ως sui generis χώρα, με αποκλειστικότητα πρώτης είδησης στα διεθνή μέσα ενημέρωσης! Πόσα από αυτά είναι ψέματα και πού αρχίζει η αλήθεια; Ακούγεται για παράδειγμα κατά κόρον, ότι θα διώξουν την Ελλάδα από το Σένγκεν. Ποιός θα την διώξει και γιατί; Δεν είναι εύκολη η όποια αποπομπή μέλους από μια διεθνή συνθήκη, χωρίς σαφή και ιδιαίτερα σοβαρό λόγο, αλλά ούτε και η αποχώρησή του χωρίς βαριές συνέπειες.
Στη νομική γλώσσα θα το λέγαμε, ότι ναι συζητείται η αναστολή της εφαρμογής της Συνθήκης Σένγκεν για την Ελλάδα, ως προς τους συνοριακούς ελέγχους και μόνο. Αυτό είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που ακούγεται και γράφεται ανεξέλεγκτα από τον τύπο.
Παραβρέθηκα σε συζήτηση την περασμένη Τρίτη και ενημερώθηκα από πρώτο χέρι γι΄αυτό το θέμα στις Βρυξέλλες. Παρών στο πάνελ εκ μέρους της Ελλάδας ήταν ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου, Άγγελος Συρίγος, με καλοδουλεμένα επιχειρήματα και φωτογραφικό υλικό. Το θέμα ήταν, «Ασφάλεια των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ)» και ήταν δεδομένο το γερμανικό ενδιαφέρον, μιας και στρατιές προσφύγων φτάνουν καθημερινά στη Γερμανία διασχίζοντας, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, τα σύνορα Ελλάδας-Σκοπίων. Είναι ή δεν είναι τα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία, απ΄όπου έρχονται, εξωτερικά σύνορα της ΕΕ; Φυλάσσονται αυτά τα σύνορα επαρκώς; Σε τι φταίει η Ελλάδα; Γιατί δεν περνούν μέσω Βουλγαρίας; Αυτές ήταν κάποιες από τις ερωτήσεις στη συζήτηση.
Μια λάθος δήλωση, κατά τον καθηγητή κ. Συρίγο, της Ελλάδας από την μια πλευρά, τον περασμένο Μάη, ότι δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση δεν κάνει διάκριση μεταξύ προσφύγων και οικονομικών μεταναστών σε όσους φτάνουν μέχρι τα σύνορά της και η λάθος δήλωση της γερμανικής κυβέρνησης από την άλλη, ότι δηλαδή η Γερμανία δέχεται να πάρει για το 2015, 800.000 άτομα που ζητούν άσυλο, πυροδότησαν το ήδη υποβόσκον πρόβλημα. Αν προστεθεί εδώ και το λάθος της ΕΕ, σύμφωνα με υψηλόβαθμο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που ήταν παρόν στη συζήτηση, να ασχοληθεί τους πρώτους 6 μήνες του 2015 αποκλειστικά με την κατάσταση των προσφύγων στην Ιταλία ενώ προ πολλού το μεταναστευτικό ρεύμα είχε μετακινηθεί προς την Ελλάδα μέσω Τουρκίας, ολοκληρώνεται η εικόνα της καταστροφής.
Περίπου 20.000 βάρκες, ακούστηκε, έχουν περάσει μέχρι τώρα από την μια πλευρά του Αιγαίου στην άλλη, και πάνω από 1,5 εκ. άνθρωποι έφτασαν, στην κατάσταση που έφτασαν, στην Ελλάδα, με προορισμό τον ευρωπαϊκό Βορά. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν ήξεραν κολύμπι και τα σωσίβια που αγόραζαν από διακινητές στα παράλια της Τουρκίας ήταν σκάρτα. Γέμισε το Αιγαίο ψυχούλες…
Ήρωες οι έλληνες και ξένοι εθελοντές στα παράλια και στο σημείο εξόδου από την Ελλάδα προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, την Ειδομένη, έκαναν και κάνουν το ακατόρθωτο. Ποιός, όμως, μπορούσε να προβλέψει, πριν ένα χρόνο, αυτή την μαζική ροή κυνηγημένων από τον πόλεμο και τις κακουχίες ανθρώπων; Πολύ περισσότερο, ποιός μπορούσε να προβλέψει, πριν μια δεκαετία, τις συνέπειες από τις λεγόμενες αποφάσεις του Δουβλίνου για τους πρόσφυγες;
«Να τους γυρίζετε πίσω με τις ίδιες βάρκες στην Τουρκία», ακούστηκε από την γερμανική πλευρά. «Ήμουν παρών στη Ρόδο» απάντησε ο κ. Συρίγος, «όταν έφτασε με μεγάλη ταχύτητα μια βάρκα με 90 ανθρώπους σε απόσταση 3 μέτρων από την ακτή. Το νερό δεν είχε βάθος πάνω από 2-3 μέτρα και έπεσαν στη θάλασσα οι εθελοντές να αρπάξουν τα μικρά παιδιά τουλάχιστον και πριν η βάρκα καταστραφεί ολοσχερώς, όπως γίνεται σχεδόν πάντα. Παρ΄όλα αυτά τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μπροστά στα μάτια μας».
Ναι, η επιστροφή, ή «επαναπροώθηση» στην επίσημη γλώσσα, από κει που έρχονται είναι μια λύση όμως σχεδόν ανέφικτη, όπως λένε, στην παρούσα κατάσταση. Πώς να γίνει η συνδιαλλαγή με την Τουρκία που δεν είναι μέλος της ΕΕ και άλλα έχει στο νου της; Τουλάχιστον να είχε προλάβει η Ελλάδα να έχει ανακτήσει την αναξιοπιστία της, ως χώρα, μετά την ολέθρια και υποκριτική διαπραγμάτευση για την οικονομική κρίση με τους εταίρους της… Αλλά ας μη συγχέουμε τα πράγματα αυτή τη στιγμή.
Η πραγματικότητα δεν αφήνει περιθώρια για ασκήσεις επί χάρτου. Άνθρωποι απελπισμένοι και κυνηγημένοι από τα σπίτια τους θα συνεχίζουν να μπαίνουν σε σαπιοκάραβα και να βλέπουν το Αιγαίο σαν την μόνη τους ελπίδα. Με το όποιο κόστος. Με ή χωρίς Σένγκεν.
No tags
Μάρκος Μπούσιος · 31/01/2016 at 16:33
Διάβασα, όπως πάντα, με ιδιαίτερη ευχαρίστηση το άρθρο/σχόλιό σας. Βέβαια η ευχαρίστησή μου προήλθε από την διαπίστωση και διατύπωση που τόσο εύστοχα και γλαφυρά κάνετε, αλλά τα σχολιαζόμενα, όσο κι αν πάντα προσπαθώ, συν Θεώ, να είμαι ψύχραιμος και πράος, με έκαναν να αγανακτήσω και για την πολιτική των “ανοιχτών θυρών” που διατυμπανίστηκε από τις πρώτες μέρες της σημερινής Κυβέρνησης, η οποία συνέτεινε τα μάλα σ΄αυτή τη δυσανάλογη ροή προσφύγων προς τη χώρα μας, με όποιο άλλο προορισμό, αλλά και για τον κυνισμό με τον οποίο η υπόλοιπη Ευρώπη αντιμετωπίζει μέχρι και σήμερα το μέγιστο αυτό ανθρωπιστικό πρόβλημα, και το θράσος μερικών ηγετών της να επιρρίπτουν στην Ελλάδα την ευθύνη για δήθεν ανεπαρκή έλεγχο των θαλασσίων Ελληνοτουρκικών συνόρων, ενώ ξέρουν πολύ καλά την εγκληματική συμπεριφορά της γείτονος, και ενώ η Ελλάδα, με τις όποιες ανοησίες που ακούστηκαν από υπεύθυνα χείλη, ή τις άστοχες επιμέρους ενέργειες οργάνων της, κατέβαλε και καταβάλλει δυσανάλογες με τις δυνάμεις και τα μέσα της προσπάθειες να ανατιμετωπίσει το τεράστιο αυτό πρόβλημα. Η Ελλάδα χρειάζεται τώρα μια ισχυρή οικουμενική Κυβέρνηση, με ευρύ λαϊκό έρεισμα, που να σταθεί γενναία και να πει σ΄όλους αυτούς που την επικρίνουν, “μολών λαβέ”, ελάτε να τα φυλάξετε σεις τα σύνορα, είναι και ευρωπαΪκά! Συγγνώμη, παρασύρθηκα από τον συναισθηματισμό μου! Με φιλικούς χαιρετισμούς!
Anonymous · 01/02/2016 at 20:46
I. S.: με βοήθησες να καταλάβω πράγματα που δεν καταλαβαίνω σαν απλή πολίτης αν λάβουμε υπόψη και την παραπληροφόρηση. Το “τι είναι αλήθεια και τι ψέματα” τα λάθη δηλώσεων, τα συμφέροντα κάθε πλευράς γίνονται φόντο για να γεμίζει και θα γεμίζει το Αιγαίο ψυχούλες…Ο μηδενισμός της ανθρώπινης ζωής, πάρε και ένα σκάρτο σωσίβιο, όποιος σωθεί.