Από καιρό έψαχνα την ευκαιρία να γράψω για μια πρώτη μου, την πλέον παράξενη εμπειρία μου, στο Βέλγιο: την επίσκεψη στην ζυθοποιία ενός μοναστηριού της Δυτικής Φλάνδρας. Οι καλύτερες μπύρες έλεγε ο βέλγος φίλος, είναι οι μπύρες Trappist, κι αυτές έχουν το δικαίωμα μόνο έξι συγκεκριμένα μοναστήρια στο Βέλγιο να τις παράγουν. Ένα από αυτά, με διεθνή μάλιστα αναγνώριση, είναι το Brouwerij Westvleteren. Μας κάλεσε να πάμε λοιπόν στο μοναστήρι για μια μπύρα! Το ανήγαγαν οι μοναχοί σε επιστήμη, συμπλήρωσε, όταν είδε το έκπληκτο βλέμμα μου, γιατί τους βοηθούσε να αντέξουν τις μακροχρόνιες νηστείες.
Έπρεπε να έχουμε από μέρες πριν τηλεφωνικώς δηλώσει, πότε ακριβώς θα πάμε, ποιοί είμαστε και με την ευκαιρία αυτή μας ενημέρωσαν ότι δεν θα μπορούσαμε να αγοράσουμε παρά μόνο έξι μικρά μπουκάλια μπύρα ο καθένας για ιδιωτική χρήση. Κι αυτό γιατί ισχύουν σε όλα τα μοναστήρια κάποιοι κανονισμοί αξεπέραστοι.
Η ζύμωση της μπύρας και η περαιτέρω παραγωγή πρέπει να γίνεται, απαραιτήτως, μέσα στους τέσσερις τοίχους του μοναστηριού από τους μοναχούς και με σκοπό τον αποκλειστικό βιοπορισμό του μοναστηριού. Η ζήτηση -και είναι μεγάλη!- δεν επηρεάζει την παραγωγή. Οι μοναχοί υπολογίζουν κάθε χρόνο τα έξοδά τους και ανάλογα τα καλύπτουν με την πώληση μπύρας. Τυχόν χρηματικό περίσσευμα δεν το κρατούν, αλλά το διαθέτουν για φιλανθρωπικούς σκοπούς στην περιοχή και για άτομα που έχουν ανάγκη.
Με εντυπωσίασε το μοναστήρι σ΄αυτή την πρώτη μου επίσκεψη, ο μη καπιταλιστικός τρόπος που σκέφτονταν οι μοναχοί, και η μπύρα του φυσικά, που μόνο εκεί μπορεί κανείς να την δοκιμάσει ή να την αγοράσει σε περιορισμένη ποσότητα, για να μπορούν και άλλοι να την έχουν, όπως απάντησε στην εύλογη απορία μου, ο ευγενέστατος νεαρός μοναχός στο ταμείο.
Η έκπληξή μου, λοιπόν ήταν μεγάλη ακούγοντας την περασμένη εβδομάδα στις ειδήσεις για μια σπουδαία επιστημονική ανακάλυψη: Ένα νέο αστέρι με εφτά πλανήτες γύρω του έδωσε το στίγμα του στο διάστημα και το όνομα αυτού, Trappist 1!
Κρυφογέλασα στη σκέψη, ότι μόνο βέλγοι επιστήμονες θα μπορούσαν να δώσουν ένα τέτοιο όνομα σ΄ένα νέο αστέρι. Δεν έπεσα έξω! Ερευνητές από οκτώ χώρες, με επικεφαλής τον Μισέλ Γκιγιόν, του Ινστιτούτου Διαστημικών Επιστημών και Αστροφυσικής του βελγικού Πανεπιστημίου της Λιέγης, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature». Τον Μάιο του 2016 ο Γκιγιόν και οι συνεργάτες του είχαν ανακαλύψει τρεις εξω-πλανήτες γύρω από το συγκεκριμένο άστρο, που ονομάσθηκε έτσι επειδή η ανακάλυψη έγινε με τη «μέθοδο της διάβασης» από το ρομποτικό μικρό βελγικό τηλεσκόπιο Trappist διαμέτρου 0,6 μέτρων του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή.
«Πρόκειται για ένα εκπληκτικό πλανητικό σύστημα. Όχι μόνο επειδή βρήκαμε τόσους πολλούς πλανήτες σε αυτό, αλλά επειδή όλοι είναι απρόσμενα όμοιοι σε μέγεθος με τη Γη», δήλωσε ο Γκιγιόν.
Προσπερνάω την είδηση σε ό,τι αφορά τις ελπίδες για μια άλλη ζωή σε άλλους πλανήτες, σαράντα έτη φωτός, μακριά από μένα. Και τώρα να ξεκινούσα δεν θα πρόφταινα να τους επισκεφτώ…
Για την σπουδαία ανακάλυψη, όμως, υποσχέθηκα στον εαυτό μου, στην πρώτη ευκαιρία να επισκεφτώ και πάλι το μοναστήρι στη Δυτική Φλάνδρα και να σηκώσω το ποτήρι με μπύρα Trappist στην υγεία αυτών των ευφάνταστων βέλγων επιστημόνων, που έδωσαν ένα τέτοιο όνομα στο μικρό τηλεσκόπιό τους και το έστειλαν για μεγάλες εξερευνήσεις στο διάστημα, μέχρι το συνώνυμο αστεράκι. Γιατί είναι συγκριτικά, μικρό, όπως το Βέλγιο.
Πάντα κρατάει μια έκπληξη για μένα αυτή η χώρα, που ζω τις τελευταίες δεκαετίες. Οι απλοί άνθρωποί της αναλώνονται στο γλωσσικό, που τους χωρίζει. Οι αστροφυσικοί της από την άλλη, σερφάρουν στο διάστημα μέχρι το Trappist, που τους ενώνει και τους κάνει όλους περήφανους. Μικρό και ίσως ασήμαντο, αλλά κάτι τέτοιο δίνει αέρα στα πανιά για το όνειρο!
Είμαι σίγουρη ότι όλοι τους κάποια στιγμή θα πέρασαν από κάποιο μοναστήρι…

No tags

1 comment

<< Πρόσω ολοταχώς …

Sola scriptura >>